مکان‌های دیدنی و عجیبی در دنیا وجود دارد که ماچوپیچو یکی از آن‌هاست. از هدف ساخت این بنا گرفته تا معماری پیچیده آن، این منطقه دیدنی در پرو را تبدیل به یکی از عجایب دنیا کرده است. حالا که به دلیل کرونا نمی‌توانیم از کشور خارج شویم و سفر برویم، ما پیشنهاد ویژه‌ای در مجله زیگوکمپ برایتان داریم. سفر به ماچوپیچوی دیدنی و اسرارآمیز آن هم به صورت مجازی!
ماچوپیچو، شهر باستانی اینکاها
ماچو پیچو یا ماکچو پیچو (به معنی کوه قدیمی) یک قلعه‌ی نظامی قرن پانزدهمی ساخت اینکاها است که روی خط الراس کوهستانی واقع در ارتفاع ۲,۴۳۰ متر بالاتر از سطح دریا قرار دارد.
اغلب باستان شناسان بر این عقیده هستند که این مکان به عنوان مستغلاتی برای امپراطور پاچاکوتی (نهمین ساپای اینکا که بین سال‌های ۱۴۳۸ تا ۱۴۷۲ میلادی حکومت کرد) ساخته شده است. اینکاها این مکان را حدود سال ۱۴۵۰ میلادی ساختند اما تنها حدود یک قرن بعد در زمان استیلای اسپانیای‌ها آن را ترک کردند.
ماچو پیچو اغلب به اشتباه “شهر گمشده‌ی اینکاها” خوانده می‌شود. این شهر باستانی مشهورترین نماد تمدن اینکا به شمار می‌رود.
قرار نبود هیچ وقت کسی آن را پیدا کند!
قوم اینکا همواره نگران بودند که اسپانیایی‌ها از وجود این بنا آگاه شده و آن را غارت کنند. در سال 1523، کمی کمتر از 100 سال پس از ساخته شدن شهر، اینکاها برای جلوگیری از چپاول شدن این منطقه، آن را ترک کرده و جنگل را در راه بازگشت آتش زدند تا رشد مجدد درختان مسیر به سمت بالای کوه را بپوشاند.
این نقشه عملی شد و اسپانیایی‌ها هیچ‌گاه ماچو پیچو را پیدا نکردند. همه چیز همانطور برای بیگانگان مخفی باقی ماند تا اینکه در سال 1911 هیرام بینگهام موفق به بازدید از این مکان شد.
معماری ماچوپیچو
در این شهر بیشتر از ۲۵۰ سازه‌ی جدا جدا وجود دارد و معلوم نیست که چطور ممکن بوده که در آن دوران با آن ابزارهای ابتدایی چنین شاهکاری خلق شود. کاملا مشخص است که اینکاها زمان زیادی را صرف طراحی شهرشان کرده‌اند و ساختن آن سال‌های زیادی طول کشیده است.
این بنا به سبک معماری کلاسیک اینکاها با دیوارهای خشکه‌چین (کنار یا روی هم چیدن عناصر ساختمانی بدون استفاده از ملات) ساخته شده است.
در ساخت بناها از سنگ‌هایی بزرگ استفاده شده است که گاهی وزن برخی از آن‌ها به بیش از ۵۰ تن هم می‌رسد. اطراف این شهر را مزارع پلکانی شکلی فراگرفته است که قبلا در آن‌ها غلاتی همچون ذرت و سیب‌زمینی کشت می‌‌شد.
خرابه‌های به جا مانده ماچوپیچو شامل ۳۰۰۰ پله است که بسیاری از آن‌ها اجازه‌ی دسترسی به تراس‌ها و مناطق اطراف کوه را می‌دهند و محققان بر این باورند که از آن فضاها هم برای کاشت سبزیجات استفاده می‌شده است.
سیستم‌های پیچیده آبی ماچوپیچو
سیستم پیچیده‌ای از راه آب‌ها، کانال‌ها و فواره‌ها در خرابه‌های ماچوپیچو وجود داشته‌اند که حتی تا امروز هم دانشمندان نتوانسته‌اند توضیحی در مورد این که چطور اینکاها در آن زمان همچنین سیستم پیچیده‌ای را ابداع کرده‌اند بدهند.
این سیستم‌ها به اندازه ای کارآمد بوده‌اند که به راحتی می‌توانسته‌اند تمام زمین‌های کشاورزی را هم آبیاری کنند!
ساختمان‌های ضد زلزله در ماچوپیچو
با توجه به زلزله خیز بودن کشور پرو و به خصوص منطقه‌ای که شهر ماچوپیچو در آن قرار دارد، تا حال بارها و بارها در آن زلزله اتفاق افتاده است. اینکاها در ساختن این بنای اسرارآمیز از نوعی از سنگ استفاده کرده‌اند که اصطلاحا به آن سنگ رقصان می گویند.
در هنگام وقوع زلزله، سنگ‌ها شروع به تکان خوردن می‌کنند و بعد از اتمام زلزله، دوباره به جایی که هستند باز می‌گردند. این ساختار باعث می‌شده تا در طی این تکان‌ها، سازه نلغزد و خراب نشود.
ماچوپیچو، بنایی ناتمام
محققان بر این باورند که اینکاها هیچ وقت نتوانستند این مجموعه‌ی خارق العاده را به اتمام برسانند که در واقع می‌تواند پاسخ احتمالی به این سوال باشد که چرا بعدها آن را ترک کردند. چرا باید برای چینن جایی این همه زحمت کشید و بعد رهایش کرد.
باستان شناسان حتی امروزه هم قسمت‌های جدیدی از شهر را کشف کرده‌اند. کل مساحت این جای خارق العاده ۳۲۵۹۵ هکتار است که از این مساحت، تعدادی تراس های جدید کشف شده اند که تازه در سال ۲۰۱۶ به روی عموم بازگشایی شدند.
جالب است بدانید که در بین این بناها، گرمابه‌هایی هم وجود دارد.
معبدهای پنهان ماچوپیچو
معبد ماه و غار خورشید از آن مکان‌هایی هستند که بازدید از آن‌ها به راحتی میسر نیست. برای بازدید از «معبد ماه» باید به مدت یک ساعت از نردبانی روی کوه هوآینا پیچو بالا بروید. در آن بالا، معبدی کوچک اما خیره کننده در دیواره‌ی صخره ساخته شده است.
اینتیماکای یا «غار خورشید» زیر سایت اصلی ماچو پیچو قرار گرفته و همین موضوع باعث می شود که بسیاری از گردشگران آن را از یاد ببرند. این غار مکانی مقدس بوده که ممکن است برای استفاده‌ی حداکثر از نور خورشید در طول ماه دسامبر و انقلاب زمستانی و به عنوان بخشی از مراسم زمستانی اینکاها به نام «کاپاک ریمی» ساخته شده باشد.
اکتشافات باستان شناسی در ماچو پیچو ادامه دارد
در سال 2014، یک کاشف فرانسوی با نام Thierry Jamin دری کشف نشده در ماچو پیچو پیدا کرد که به باور او می‌توانست تالار مقبره‌ی سلطنتی پاچاکوتی اینکا یوپانکی، حاکم سازنده‌ی ماچو پیچو باشد.
هرچند، دولت پرو به او اجازه‌ی باز کردن این تالار را نداد چرا که می‌توانست آسیب‌های غیر قابل جبرانی را به این مجموعه وارد کند.
برای سفر به مجازی به ماچوپیچو کافیست تا روی همین جمله کلیلک کنید.
