چند سالی است که تیتر ناخوشایندی از اواخر زمستان تا اواخر تابستان ظهور می‌کند. تیتری که قلب هر کدام از ما را به درد می‌آورد. سناریویی عجیب که گویا تمامی ندارد. خبری کوتاه که جان ده‌ها جنبنده را گرفته و این زمین را میزبان خاکستر کرده است. ” آتش‌سوزی جنگل‌های زاگرس آغاز شد و بی‌وقفه ادامه دارد، آنقدر که دیگر جایی برای تاختن نباشد. ” با مجله زیگوکمپ همراه باشید تا اخبار منتشر شده درخصوص آتش‌سوزی جنگل‌های زاگرس را مرور کنیم. این سایه‌ی یک تلخی بی‌پایان است که به جان طبیعت کشورمان افتاده، هر کدام از ما روزنه‌ی نور و امیدی بر این سیاهی هستیم.
آتش‌سوزی جنگل‌های زاگرس | 1399
تیر ماه سال 1399 خبر آتش‌سوزی جنگل‌های زاگرس رسانه‌ای شد. 100 هکتار جنگل‌های بلوط تنها به فاصله‌ی یک تیتر خبری سوختند و خاکستر شدند. از زمان پخش خبر آتش‌سوزی جنگل‌های زاگرس بسیاری انگشت اتهام را به سمت یکدیگر اشاره رفتند. مسئولین یکی پس از دیگری شانه خالی می‌کردند و تقصیرات را برگردن مسئول دیگر، سودجویانی نظیر قاچاقچیان ذغال، روستائیان و گردشگران می‌انداختند. در این بین گفتگو‌های بسیاری صورت گرفت که از مهم‌ترین آنها می‌توان به مصاحبه‌ی محمدی مقدم، مدیر کل منابع طبیعی و آبخیزداری چهارمحال و بختیاری اشاره کرد. محمدی مقدم در مصاحبه‌ی خود چنین گفت:
براساس تبصره‌ی ذیل ماده 47 قانون حفاظت و بهره‌برداری از جنگل‌ها و مراتع، به هنگام بروز چنین اتفاقاتی کلیه دستگاه‌های دولتی باید بایکدیگر همکاری کنند. این درحالی است که هیچ کمکی انجام نشده و سه سال است که هیچ بودجه‌ای برای حریق تعریف نشده است. برای دسترسی به بعضی مناطق باید از موتور استفاده می‌کردیم و در نتیجه سفارش دادیم. ولی متاسفانه بازهم خبری نشد و این درحالی است که در سال 99 در حدود 15 میلیارد برای تجهیز منطقه درنظر گرفته بودند. ولی خوب هیچ برنامه‌ریزی برای این بودجه صورت نگرفت.
با انتشار این بیانیه باید دو موضوع را یادآوری کنیم. در سال 98 نیز آتش‌سوزی جنگل‌های زاگرس تیتر خبرها بود و در نهایت 150 هکتار جنگل را بلعید. طبیعت قدرتمند است و خودش را ترمیم می‌کند ولی فراموش نکنید که یک بذر بلوط برای تبدیل شدن به درختی سه متری به 3 سال زمان احتیاج دارد.
آتش‌سوزی جنگل‌های زاگرس | اوایل سال 1400
شرایط اقلیمی زمین در حال تغییر است و روزبه‌روز به سمت گرما حرکت می‌کند. ایران نیز یکی از مسافران اصلی این قافله‌ی بی‌رحم است. سال 99 و 1400 نتوانستند بارش باران مناسبی را تجربه کنند. همین موضوع خشکسالی را تشدید می‌کند. خشکسالی و غفلت مسئولین و زیاده‌خواهی قاچاقچیان را کنارهم قرار دهید تا متوجه سرچشمه‌ی آتش‌سوزی جنگل‌های زاگرس بشوید. آتش‌سوزی‌های کوچک و بزرگی که در سال 1400 از مناطقی نظیر کوه دیل، شهرستان گچساران آغاز شدند. اینبار نیز هیچکس صدای زاگرس نبود و تنها چندتن از مسئولین خطوط خبری ناقصی را نطق کردند.
غلامحسین حکمتیان اصل، مدیر کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان کهگیلویه و بویراحمد گفت:
منشاء آتش‌سوزی جنگل‌های زاگرس (بخش کوه دیل) مناطق صعب‌العبور بودند. به همین چهت خطای عمد انسانی را 10 درصد پیش‌بینی می‌کنیم.
همچنین کیومرث حاجی زاده، معاون فرهنگی امور عمرانی استاندار کهگیلویه و بویراحمد در ادامه‌ی وعده‌ها گفت:
7 میلیارد تومان بودجه برای ایجاد زیرساخت‌های مقابله با آتش‌سوزی جنگل‌های زاگرس در نظر گرفته شده است. از این مبلغ 4 میلیارد برای ایجاد پایگاه اطفای حریق و 3 میلیارد برای ایجاد استخرهای آبی خرج می‌شود.
خرداد 1400، هنوز هیچ خبری از حرکت ویژه نیست!
آتش‌سوزی جنگل‌های زاگرس تا به امروز ادامه دارد. هنوز هم هیچ نهادی موفق به مهار کامل آتش نشده است. سید محمد موحد نماینده‌ی مردم کهگیلویه بهمئی در 25 خرداد درباره‌ی تداوم آتش‌سوزی گفت:
ما بارها درخواست کمک و رسیدگی خود را به مسئولین عالی‌رتبه‌ی کشور اعلام کردیم. به آنها یادآوری کردیم آنچه شاهد سوختنش هستیم، سرمایه و ذخایر ملی و ارزشمند کشور است. من نمی‌دانم رسیدگی به این وضع و شکایات وظیفه‌ی چه کسی است. ولی خوب می‌دانم که با دست خالی نمی‌توان به جنگ آتش رفت. سرچشمه‌ی این آتش‌سوز‌ی‌ها را کارشناسان مربوطه باید بررسی کنند.
26 خرداد مهدی نصیری، رئیس اداره منابع طبیعی شهرستان بهمئی گفت:
آتش‌سوزی جنگل‌های زاگرس به کوه حاتم رسیده و در حال انتقال نیروهای خود به‌وسیله‌ی بالگرد هستیم. میزان خسارات مشخص نبوده و باید پس از اتمام کار آن را محاسبه کنیم. وقوع این آتش‌سوزی 100 درصد وابسته به یک عامل انسانی است.
حرف زیاد است و قلم شکسته …
سالانه 16 هزار هکتار از جنگل‌ها و مراتع ایران در آتش می‌سوزند. هفتاد درصد این مقدار مربوط به آتش‌سوزی جنگل‌های زاگرس است. این موضوع مشخص می‌کند که اکوسیستم ایران تا چه حد آسیب‌پذیر شده و خسارت متحمل می‌شود. طبق آمار و ارقام در طی 14 سال گذشته بیش از 17 هزار میلیارد ریال خسارت از طریق آتش‌سوز‌ی‌ها به کشور وارد شده است. کارشناسان اعتقاد دارند هنوز هم می‌توان امیدوار بود. اگر پس از هر آتش‌سوزی فورا به فکر ترمیم و حفاظت از این مناطق باشیم، طبیعت با سرعت خوبی خود را بازسازی خواهد کرد. برای اینکار کافی است چند سال به طور مداوم به این مناطق رسیدگی کرده و از ورود دام‌ها جلوگیری کنیم.
