هنگامیکه از قدرت، سربلندی و ابهت صحبت میکنیم ناخودآگاه کوه را بخاطر میآوریم. کوه برای بسیاری از علاقهمندان به ورزش و طبیعت گردی آرامش و هیجان به همراه دارد، البته در صورتیکه قصد فتح قله به خصوص خطرناکترین قله های جهان را نداشته باشید. تمام کوهها و قلهها هم بیخطر و آرام نیستند.
بین کوهنوردان حرفهای قلههایی به نام به «قاتلان خاموش» شهرت دارند. سرمازدگی، بهمن و طوفان های شدید و مرگ آور، از مهمترین خطراتی است که فاتحان بلندترین و خطرناک ترین قلل جهان را تهدید میکند.
تعداد کوههای خطرناک و مرگبار جهان کم نیست، اما بسیاری از کوهنوردان ماجراجو و خطرپذیر هرساله این کوههای خطرناک را جهت پیمایش انتخاب می کنند و برای فتح آنها جان خود را به خطر می اندازند.
از بین تمامی کوههای اسرارآمیز جهان، هیمالیا در نپال و قراقروم در پاکستان جذابیت ویژهای دارند. این رشته کوهها بلندترین قلل جهان را در خود جای دادهاند. کوههایی که وسوسه فتح آنها ماجراجویان بسیاری را به سوی خود کشانده است. ۱۴ قله بالای هشت هزار متری وجود دارند که محل مسابقه برترین کوهنوردان جهان بوده و جزء خطرناک ترین قلههای جهان هستند. در این مقاله قصد داریم چند قله از خطرناکترین قله های جهان را معرفی کنیم.
خطرناکترین قله های جهان – قله اورست (Everest)
نامی آشنا که در بسیاری از فیلمهای مربوط به داستانهای کوهنوردی نامش را شنیدهایم. کوهی پر از رمز و راز، اورست به معنی «سر آسمان» و نام تبتی «کومولانگما» بلندترین کوه کرهزمین است. ارتفاع قله آن از سطح دریا معادل ۸۸۴۸ متر است و در سال ۱۸۵۶، در طرح نقشهبرداری مثلثاتی بزرگ هند، برای اولین بار ارتفاع قله اورست که در آن زمان با نام قله ۱۵ شناخته میشد به مقدار ۸۸۴۰ متر گزارش شد. در سال ۱۸۶۵، نام انگلیسی رسمی اورست توسط انجمن سلطنتی جغرافیا انتخاب شد.
اورست به الهه برف ها معروف بوده و مورد توجه بسیاری از کوهنوردان در تمام ردهها است. از کوهنوردان حرفهای و مجرب گرفته تا کوهنوردان مبتدی که مایل به پرداخت مبالغ قابل توجهی هستند تا توسط کوهنوردان حرفهای راهنمایی شوند و صعودی کامل و موفقیتآمیز را تجربه کنند. صعود از مسیر استاندارد این کوه نیازی به تجهیزات و تجربه بسیاری خاصی ندارد. اما عوامل خطرآفرین طبیعی از قبیل بیماری ارتفاع، بادهای شدید و آب و هوای نامطلوب باید در نظر گرفته شود.
کل زمان صعود چیزی حدود ۶ تا ۹ هفته به طول می انجامد. از زمان رسیدن به کمپ اصلی تا صعود به قله، بیش از یک ماه طول می کشد. تعداد کوهنوردانی که زنده از قله اورست بازگشته اند ۳۴۷۴ نفر بوده و 210 نفر در راه بازگشت از قله جانشان را از دست دادهاند.
قله K2
کی ۲ (K2) دومین قله بلند و مرگبار روی زمین است که در مرز پاکستان و چین قرار دارد. اختلاف کی 2 و اورست تنها 100 متر بوده و با ارتفاع ۸۶۱۱ متر از سطح دریا، در منطقه ی قره قروم در رشته کوه های هیمالیا قرار گرفته و دارای فنیترین و سختترین مسیر صعود در جهان است.
بالا رفتن از این کوه به علت وضعیت بد برف و یخ های سطحی آن بسیار دشوار است و ریزش بهمن و سنگ از دلایل اصلی مرگ در آن شناخته میشود. تعداد کوهنوردانی که در راه رسیدن به این قله جان خود را از دست دادهاند یک چهارم تعداد کسانی است که موفق به صعود این قله مرگبار شده اند.
کانگچن جونگا Kangchenjunga
این قله در مرز هند و نپال قرار داشته و سومین کوه بلند و مرگبار جهان است. کانگچن جونگا بهمعنای «پنج جواهر برفی»، سومین قله بلند جهان است و بههمراه چهار قله دیگر مجاور خود، شامل ۵ قله است که همگی آنها بالای ۸۴۸۵ متر هستند. این کوه کاملاً از شرق تا غرب و از شمال تا جنوب با رشته کوههای عظیم احاطه شده است. رشته کوههای کانچنجونگا دارای شکلی مانند یک حرف X خیلی بزرگ هستند. با اینکه تکنولوژی در سالهای اخیر توانسته کمک بسیاری به افزایش امنیت کوهنوردی داشته باشد اما این کوه از سال ۱۹۹۰، با افزایش میزان کشته شدگان روبهرو شده است.
بهمن و سرمای شدید این کوه را به یکی از کشنده ترین کوه های جهان تبدیل کرده است. کانگچن جونگا، بر اساس آمار سال ۲۰۱۰ ،با دارا بودن بیش از ۲۰۰ قله و ۲۰ درصد مرگ و میر از خطرناک ترین قله های جهان محسوب میشود.
نانگا پاربات Nanga Parbat
به کوهستان برهنه معروف است و رشته کوهی است که در پاکستان قرار دارد. ارتفاع آن ۸۱۲۶ متر از سطح دریا است. نانگا پاربات یک کوه عظیم از سنگ و یخ است و نهمین کوه مرگبار در جهان است و ضلع جنوبی آن به شکلی است که بسیاری آن را بلندترین کوه روی کره زمین می نامند.
صعود به این قله از مشکلترین صعودهای کوهستانی است و به همین دلیل کوهنوردهای زیادی که در جریان صعودهای آن کشته شدهاند به کوهستان قاتل معروف است. نانگاپاربات دارای بیشترین کشته به نسبت صعودها، در میان کوههای ۸۰۰۰ متری است. نانگا پاربات اولین بار توسط هرمان بول اتریشی در سال ۱۹۵۳ فتح شد.
آناپورنا Annapurna
آناپورنا، دهمین کوه مرتفع جهان و روی کوههای هیمالیا که از شرق به غرب و به طول ۵۵ کیلومتر از «ماریساندی» به «کالی گانداکی» گسترده شده است.
این کوه در قلب خود تعداد زیادی قله مستعد بهمن را جای داده است و تاکنون حدود ۶۳ نفر در صعود های خود به این کوه، جان خود را از دست داده اند. سال ۲۰۱۴ در این منطقه طوفان برفی رخ داد و باعث راه افتادن بهمن و کشته شدن ۴۳ نفر شد. در آن سال طی ۱۲ ساعت تقریبا ۶ فوت برف بارید و بیش از ۵۰۰ نفر در شرایط اضطراری قرار گرفتند.
میزان مرگ و میر آناپورنا ۳۳ درصد است که در میان کوه های ۸۰۰۰ متری نرخ مرگ و میر بالایی است. صعود به آناپورنا که از خطرناک ترین قله های جهان است همچنان برای کوهنوردان حرفهای یک چالش و جذابیت محسوب میشود.
ماترهورن Matterhorn
قله ماترهورن در آلپ پنین و در مرز سوئیس و ایتالیا قرار دارد و از بلندترین قلههای رشته کوه آلپ است. این کوه برای اولین بار در سال ۱۸۶۵ میلادی فتح شد. خطر اصلی در ماترهورن طوفان های سخت آن است که اصلی ترین عامل مرگ و میر در این منطقه محسوب میشود. در این قله به طور میانگین 12 مرگ در سال اتفاق میافتد و از زمان اولین صعود به این کوه بیش از ۵۰۰ کشته به ثبت رسیده است.
سیولاگراند Siula Grande
یکی دیگر از خطرناکترین قله های جهان سیولاگراند است که به دلیل صخره ها و شیب های تند و البته ارتفاع ۶۴۰۰ متری، یکی از کوهستان هایی است که صعود به آن بسیار مشکل است. کمتر کسی ریسک صعود به این قله این کوه را می پذیرد. فیلمی از این کوهستان به نام لمس کردن خلا ساخته شد که در آن دو کوهنورد با نام جو سیمپسون و سیمون یاتس راهی این کوهستان میشوند. اما در این مسیر سیمپسون از یکی از صخرههای این کوهستان به میان صخرهای تا ارتفاع ۳۰ متری سقوط میکند.
سه روز در میان این صخره تنها با ذوب کردن برفها زندگی میکند تا این که او را پیدا میکنند و نجاتش میدهند. البته این تنها صعود به کوهستان سیولا گراند نبوده و نخواهد بود، این کوهستان با تمام خطراتش همیشه منتظر کوهنوردان ماجراجو است.
دنالی Denali
دنالی بلندترین قله آمریکای شمالی است که در آلاسکا قرار گرفته و یکی از منزویترین و برجستهترین قلههای جهان بشمار میآید. صعود به قله دنالی در آلاسکا دو تا چهار هفته به طول می انجامد. دنالی سالانه توسط افراد زیادی جهت صعود انتخاب میشود، اما فقط نیمی از افراد به قله میرسند. این رشته کوه مستعد زمین لرزه بوده و ترکیبی از ارتفاع زیاد و عرض جغرافیایی فوق العاده همچنین احتمال وقوع زمین لرزه و ریزش کوه همه در کنار هم سبب شده که دنالی هم در لیست خطرناک ترین قله های جهان قرار بگیرد.
قله مون بلان Mont Blanc
مون بلان روی مرز فرانسه و ایتالیا قرار دارد و از خطرناکترین قله های جهان به شمار میآید. هر سال حدود ۲۰۰۰۰ نفر از این کوه بالا میروند البته بیشتر کوهنوردان تمایل دارند که در طی تابستان از کوه بالا بروند و گروههای کوهنوردی گوناگونی در تابستانها به صعود از این کوه می پردازند. اغلب چنانچه شرایط آب و هوایی مساعد باشد، کوهنوردان با موفقیت می توانند از مون بلان صعود کنند. تیز بودن سنگ ها یکی از معضلات بزرگ کوهنوردان هنگام صعود به این قله محسوب میشود.
آمادگی لازم برای صعود
در این مقاله به تعدادی از خطرناکترین قله های جهان اشاره کردیم. بزرگترین خطر برای کوهنوردانی که قصد صعود به قله های بزرگ و معروف را دارند، آماده نبودن و بیتجربگی است. بسیاری از افراد تصور می کنند رفتن به کوهنوردی و قله مثل یک پیادهروی معمولی در مسیر شیب دار است. حتی در مواقع خطر همیشه کمک وجود دارد. اما در واقع هنگام بروز خطر ممکن است شرایط به حدی بحرانی باشد که هیچ کمکی از دست کسی ساخته نباشد.
نباید فراموش کرد که زمان تطبیق بدن با آب و هوا را نمیتوان به اجبار کوتاهتر نمود. خطر واژهای جدایی ناپذیر از صعود و فتح قلههای خطرناک است. باید بدانید که هر چقدر هم که تدابیر ایمنی اندیشیده شود، باز هم احتمال خطر به صفر نمیرسد. طبق آمارهای جهانی سالانه حدود ۶ نفر در این سفرها جان خود را از دست میدهند که اکثر مرگ و میرها به دلیل سقوط از کوه اتفاق میافتد. پس ضروری است که برای انجام این سفرها باید تجربه کافی و تجهیزات کوهنوردی مناسب داشته باشیم تا صعود لذت بخش را تجربه کنیم.
