آسیب های کوهنوردی – آسیب های زانو و راه های مقابله با آن

در قسمت پیشین از آسیب های کوهنوردی، به آسیب های شانه پرداختیم. آسیب هایی که در صورت عدم پیگیری زندگی کوهنورد را مختل خواهند کرد. امروز اما قصد داریم به سراغ یکی از شایع ترین صدمات کوهنوردی برویم. آسیب های زانو بیشترین آمار از صدمات کوهنوردی را به خود اختصاص داده اند. این موضوع به دلایل مختلفی از جمله وجود حساس ترین مفصل بدن در ساختار زانو است. بدون فوت وقت برویم سر وقت آسیب های زانو و مجموعه پیشگیری هایی که باید انجام داد. با مجله زیگوکمپ همراه باشید.

آسیب های زانو و علت آن

شما در طول روز راه می روید، پله بالا می روید، می دوید و بلکه شاید مدت طولانی مینشینید. همه ی این موارد گویای فشاری هستند که در طول روز به زانو ها وارد می شود. شاید موارد مذکور به خودی خود موجب آسیب های زانو نشوند، اما مطمئنا سبب تشدید آن خواهند شد. هنگام راه رفتن و دویدن، بیشترین وزن بدن متمرکز روی زانو و مفاصل آن است. به همین دلیل است که حتی ورزشکاران حرفه ای که مجبور به دویدن هستند، با این مسئله دست و پنجه نرم می کنند. نشستن های طولانی عضلات و ماهیچه های بدن را ضعیف کرده، در  نتیجه هنگام تحرک، زانو ها متحمل بیشترین فشار هستند.

حال آسیب های زانو را وارد مقوله کوهنوردی کنید. یکی از عواملی که درد زانو را تشدید می کند، اضافه وزن یا حمل بار است. فراموش نکنید که کوهنوردان همیشه یک کوله پشتی، پر از وسایل دارند و همین وزن کوله را افزایش می دهد. مسیری که یک کوهنورد باید طی کند سراشیبی است. فشار زیاد، وزن بالا در کنار سطح ناهمواری مانند کوه همگی وعده یک زانو درد یا آسیب را می دهند. البته این به آن معنا نیست که ورزش نکنید یا به بدن خود فشار نیاورید. بحث درست انجام دادن حرکات و پیشگیری از برخی مسائل است. مواردی می توانند آسیب های زانو را کاهش داده یا آن را از بین ببرند.

کوهنوردها و آسیب های زانو

شاید یکی از ورزش هایی که بیشترین درگیری را با صدمات زانو دارد، کوهنوردی است. ورزشی مفرح و مفید که در عین حال می تواند طاقت فرسا نیز باشد. شما به هنگام کوهنوردی مجبورید مسافت طولانی را صعود کرده و یا بلعکس فرود بیایید. همین مسیر به خودی خود می تواند برای مفاصل حساس زانو تنش زا باشند. اگر دقت کافی در قدم هایتان نداشته باشید ممکن است پایتان پیچ خورده و به زانو و مچ پا آسیب بزنید. عدم صعود درست ( درست قدم برداشتن ) و فرود نادرست ( مانند پریدن از ارتفاع و یا تند پایین آمدن )، فشار مضاعف و استراحت ناکافی همگی دلایلی هستند که می توانند کوهنوردی را تبدیل به مولدی برای آسیب های زانو بکنند. اما همانطور که گفته شد، هر مشکلی راهی دارد.

پیشگیری های صعود

یکی از مهم ترین راه های پیشگیری از آسیب های زانو هنگام صعود، درست گام برداشتن و استفاده از کفش مناسب است. بسیاری از ما عادت داریم وزن خود را روی زانو ها بیندازیم و مسیر هایی مانند پله را با پنجه طی کنیم. باید سعی کنید نقطه مقابل اینکار را انجام دهید. وزن خود را هنگام راه رفتن و صعود بین ماهیچه ها و عضلات تقسیم کنید. برای مسیر هایی مانند پله و سربالایی، پاشنه ی پا را ابتدا روی زمین گذاشته و سپس خود را بالا به سمت بالا بکشید. تا جای امکان بار خود را سبک کرده و وسایل غیر ضروری کوله را خالی کنید.

باتوم یا عصای کوهنوردی از آن دسته وسایل به شدت کاربردی هستند. شما می توانید بخشی از وزن خود را روی باتوم بیندازید. توجه داشته باشید که عصای شما جفت باشد تا فشار به خوبی تقسیم شود. اگر مشکل زانو دارید از زانو بند استفاده کنید تا از چرخش اضافی جلوگیری کند. اگر مشکل زانو ندارید استفاده از زانو بند پیشنهاد نمی شود. آمادگی جسمانی خود را با ورزش های کششی، شنا و اصلاحی حفظ کرده و با بدنسازی، عضلات باسن، ران، همسترینگ و ساق را تقویت کنید.

پیشگیری های فرود

قدم برداشتن از مهم ترین بخش های فرود کوهنوردی است. برای آنکه از آسیب های زانو هنگام فرود جلوگیری کنید، باید توجه ویژه ای به نوع قدم هایتان داشته باشید. حساب شده قدم بردارید و بدنتان را در کنترل خودتان داشته باشید. مسیر برگشت را زیگزاگی طی کنید و به هیچ عنوان سرعت خود را بالا نبرید. اگر مشکل پزشکی ندارید از زانوبند، قرص های مسکن و شل کننده عضلات استفاده نکنید. چراکه این موارد بیشتر سبب آسیب پذیرتر شدن بدن می‌شوند.

حرف آخر …

در کل همانطور که در ابتدا گفتیم هر ورزشی مصدومیت های خود را دارد. اما این دلیل نمی‌شود که به سراغ ورزش نرویم و خود را از این نعمت جذاب محروم کنیم. پارگی تاندون، کشیدن شدن عضلات، آب آوردن زانو و بسیاری مشکلات دیگر، با چند پیشگیری و پیگیری ساده به راحتی حل می شوند. شما میتوانید لیستی از انواع ریکاوری مانند کمپرسور یخ و ماساژ و … تهیه کنید. پس اگر قصد انجام کاری دارید، سعی کنید آن را به بهترین شکل ممکن انجام دهید.