یکی از کهن ترین و جالب ترین رسوم ایرانی، برگزاری مراسم ورف چال است. مراسمی جالب اما کمی عجیب که هر سال در نیمه دوم اردیبهشت ماه انجام می شود. مراسم ورف چال با بیش از 600 سال قدمت در روستای اسک لاریجان برگزار می شود. با مجله زیگوکمپ همراه باشید تا ابعاد مختلف مراسم ورف چال را با یکدیگر بررسی کنیم.
مراسم ورف چال چگونه برگزار می شود؟
مردان روستا هر سال در روزی از پیش تعیین شده در نیمه دوم اردیبهشت ماه در دامنه کوه جمع می شوند. پیش از آغاز حرکت به سمت کوه مقداری میوه و غذا و به عنوان توشه بر می دارند. در طول مراسم هر شخص باید مقداری برف جمع کرده و یک کیلومتر با خود حمل کند. برف های جمع آوری شده در چاهی به ارتفاع 10 متر ریخته می شوند. پس از انجام مراسم اهالی روستا در کنار چاه دور هم می نشینند و غذای خود را میل می کنند.
چرا مراسم ورف چال برگزار می شود؟
تصورات گوناگونی برای هدف مراسم برف چال وجود دارد. اما اصلی ترین موضوع، پر کردن چاه برای فصول گرم سال است. اهالی روستا معتقدند برف های چاه آب می شوند و حیوانات و رهگذران را سیراب می کنند. جدی گرفتن چنین مراسم هایی نظیر ورف چال بسیار مهم است. چراکه این سنت ها سینه به سینه چرخیده و حامل بخشی از تاریخ و فرهنگ کشور است.
چرا زن ها اجازه ورود ندارند؟
درست در روزی که مراسم برف چال برگزار می شود، در روستای اسک روز زن سالاری است. در این روز زنان روستا به نوعی حکومت را در دست می گیرند. جالب است بدانید که در این روز حجاب معنایی نداشته و بانوان آزادانه در روستا می چرخند. چراکه هیچ یک از مردان روستا اجازه ورود به مراسم زن سالاری را ندارند. در این روز نیز بانوان انواع غذا های سنتی را درست می کنند. اکثر این غذا ها بر اساس نذر اهالی روستا طبخ می شوند.
تاریخ پشت مراسم چیست؟
اهالی روستا آئین برگزاری مراسم برف چال را به سید ولی ارتباط می دهند. بر طبق شواهد نیاکان سید ولی به امام حسن عسگری می رسد. روزگاری مردم روستا به دنبال کندن چاهی در منطقه بودند اما مکان مناسب را پیدا نمی کردند. سید ولی با مهارت و شناختی که داشت، مکان حفاری چاه را مشخص می کند. از آن موقع وصیت می کند که هرسال اینجا را با برف پر کنید. پس از اتمام کار تمام اهالی روستا را نذری بدهید. از این رو پیشینه مراسم ورف چال تاریخی – مذهبی است.
در آخر …
احترام به هر آئین و مراسمی به شدت واجب است. اگر به این روستا سفر کردید حتما باید پا به پای آن ها حرکت کنید. اهالی روستا هرساله در آخر مراسم برای زنده نگه داشتن ورف چال و زن سالاری با یکدیگر عهد می بندند.