تریل رانینگ درواقع چیزی جز دویدن نیست. اما دویدن در مسیرهای ورزشی مثل کوه و تپه و جاده های جنگلی. در تریل رانینگ می توانید گاهی بدوید و گاهی پیاده روی تند داشته باشید. بسیار مهم است که حتما باید از کفشهای مخصوص استفاده کنید چون مسیر این نوع ورزش آسفالت و جاده صاف و هموار نیست.
در تریل رانینگ برخلاف پیاده روی جاده و مسیر صاف، موانع و زمین دائماً در حال تغییر هستند. ممکن است ابتدا روی صخره‌ها، سپس روی چمن‌ها و گاهی اوقات روی مسیر خاک قرار بگیرید. در تریل رانینگ، هم جسم و هم روح شما هوشیار بوده و به چالش کشیده می شوند. این ورزش به دلیل وسعت و تنوع محیطی که میتوان از آن بهره برد چیزی بیشتر از دویدن است.
تریل رانینگ یا دویدن در طبیعت با عوض شدن و طی کردن هر مسیر جدیدی در دل طبیعت حسی از پیروزی و غلبه کردن به سختی ها به شما دست خواهد داد. گاهی رو به بالا در حرکت هستید و گاهی رو به پایین گاهی مسیر هموار است و گاهی باید از مسیری سخت عبور کرد. دویدن در تپه ها و کوه ها می تواند سیستم عصبی بدن شما را تقویت کند. در تریل رانینگ به خاطر اینکه بدن شما باید خیلی سریع واکنش نشان بدهد و با شرایط جدید که در هر لحظه به وجود می آید وفق پیدا کند، سرعت واکنش در سیستم عصبی یک تریل راینر از یک فرد معمولی خیلی بالاتر خواهد بود.
مقایسه دویدن در جاده با تریل رانینگ مانند مقایسه سیب با پرتقال است. در دویدن معمولی هیچ چیز سر راه شما نیست. اما در تریل روی خاک یا برگ‌ها، سنگ‌ها یا گل‌ها، باید مدام بدن خود را با آنچه طبیعت سر راه شما قرار میدهد، تنظیم کنید.
مزایای تریل رانینگ
در تریل رانینگ شما از عضلات مختلف استفاده خواهید کرد. در تریل رانینگ نسبت به دویدن بر روی آسفالت و یا سنگ فرش، فشار کمتری به پاها وارد شده در نتیجه هم عضلات تقویت می شوند و هم میزان صدمات کاهش می یابد. همچنین صدمات مربوط به زانو در هنگام پایین آمدن از شیب، به میزان حداقلی خود می رسد.
در تریل رانینگ به دلیل حضور در طبیعت امکان بهره بردن از هوای با کیفیت وجود دارد. تنفس بهتر در طبیعت کیفیت تریل شما را به مراتب بالاتر میبرد. در این ورزش کالری بیشتری نسبت به ورزش های دیگر سوزانده می شود و این به دلیل وجود ارتفاعات و مسیرهایی با شیب متفاوت است.
تریل را از کجا شروع کنیم؟
اگر به طور کلی تجربه دویدن ندارید، بهتر است از مسیرهای هموار این کار را شروع کنید. به طور مثال به جای دویدن روی آسفالت روی چمن های پارک بدوید. این کار موقعیتی شبیه به دویدن در طبیعت یا تپه ها را برایتان به وجود می آورد. از زمان های کم شروع کنید و به مرور زمان دویدن خود را افزایش بدهید. بعد از اینکه به دویدن بر روی چمن خوب عادت کردید میتوانید به مسیر هایی بروید که نهایتا یک یا دو تپه در آن ها وجود دارد.
در شروع بهتر است از انتخاب مسیرهایی که سربالایی و سرپایینی با شیب تند دارند اجتناب کنید چون خیلی زود خسته خواهید شد. هر کجا نیاز به استراحت داشتید این کار را انجام بدهید. گاهی در مسیرهای هموار و صاف مقداری با سرعت کم راه بروید و دوباره دویدن را آغاز کنید تا بدن شما به این شرایط عادت کند.
نکات مهم تریل رانینگ
در این ورزش به علت اینکه پا و عضلات آن بیشتر از نقاط دیگر بدن درگیر هستند اکیدا توصیه میشود از کفش مخصوص تریل استفاده کنید. در تریل موانع غیر قابل پیش بینی در مسیر، ممکن است به پای شما آسیب جدی بزند. کفش های مناسب برای تریل رانیتنگ دارای لژهای خاصی هستند و از سر خوردن شما در سراشیبی و یا زمین‌های خیس جلوگیری می‌کنند.
به دلیل وجود مسیرهای متنوع، شیب ها، و پیچ و خم های زیاد، سرعت شما به نسبت سرعت دویدن بر روی جاده کمتر است اما فشار به مراتب بیشتری به بدنتان وارد میشود. سعی کنید در هنگام سربالایی سرعت خود را مقداری کاهش دهید تا برای بقیه مسیر انرژی شما ذخیره شود.
اگر قرار است مسیر جدید را برای تریل طی کنید این کار را هرگز به تنهایی انجام ندهید. یک کوله پشتی سبک مخصوص تریل همراه داشته باشید تا بتوانید خوراکی ها و بطری آب و سایر موارد ضروری را داخل آن بگذارید.
