سوباتان؛ بهشتی دست‌نخورده-قسمت دوم

سوباتان در ۳۶ کیلومتری تالش، از ییلاق‌های معروف و بکر استان گیلان است. این ییلاق پوشیده از چمنزار و گلزار و مملو از چشمه‌های گوارا و دام‌ها و اسب‌هایی است که به این‌طرف و آن‌طرف می‌روند.

کلبه‌های قدیمی با پنجره‌های چوبی‌شان منظره بی‌نظیری به وجود آورده‌اند که تصور چنین منطقه‌ی بکری در ایران، شاید دور از ذهن باشد. در مطلب قبلی بخشی از دیدنی‌های سوباتان را به شما معرفی کردیم. با زیگوکمپ همراه باشید تا سری به بقیه مکان‌های دیدنی این بهشت بدیع و تماشایی بزنیم.

بازارچه سنتی سوباتان

در بازارچه سنتی سوباتان انواع محصولات دامی ‌و کشاورزی در کنار صنایع دستی به فروش می‌رود و ما توصیه می‌کنیم که اگر به این بازار سر زدید برای حمایت از فروشندگان محلی از بازار خریدی هرچند کوچک داشته باشید.

توجه داشته باشید که بر اساس آخرین تحقیقات ما این بازار برق ندارد و به همین خاطر نمی‌توانید هزینه خریدهای خود را با عابربانک پرداخت کنید، بنابراین پول نقد همراه داشته باشید.

موزه مردم شناسی عشایری سوباتان

یک مجموعه خصوصی ساخته شده حدود 9 سال است که در سوباتان وجود دارد تا نمایان‌گر بخش کوچکی از فرهنگ بومی‌ها و عشایر ناحیه کهن سوباتان باشد. سوباتان تمدنی 3500 ساله دارد و نباید پیشینه این مکان به دست فراموشی سپرده شود. علاقه‌مندانی که دوست دارند در رابطه با فرهنگ این مرز و بوم بیشتر بدانند حتما از موزه مردم شناسی عشایری سوباتان دیدن کنند.

دریاچه نئور

دریاچه نئور neor lake جزو سوباتان نیست اما به دلیل نزدیکی به این ناحیه همواره گردشگرانی که به سوباتان می‌روند از نئور نیز دیدن می‌کنند. دریاچه نئور در حقیقت بین تالش و خلخال قرار دارد و سمت جنوب شرقی اردبیل می‌باشد. این دریاچه 210 هکتار مساحت دارد و در حقیقت از دو دریاچه کوچک و بزرگ تشکیل می‌شود.

ما در مطلب دیدنی‌های خلخال به خوبی از این دریاچه یاد کرده ایم و از شما دعوت می‌کنیم که برای کسب اطلاعات کامل‌تر در رابطه با نئور به لینک یاد شده مراجعه کنید.

اسب‌های سوباتان

سوباتان به خاطر وجود اسب‌های وحشی نیز معروف است. اسب‌هایی که به رنگ‌های مختلف دیده می‌شوند و با حضور خود به دشت‌ها رنگی خاص می‌بخشند. شمار اسب‌های وحشی این ناحیه روبه کاهش است.

غذا و سوغات سوباتان تالش

گیاهان دارویی از اصلی‌ترین سوغاتی‌های سوباتان به شمار می‌آیند. بنابراین اگر در جستجوی گیاهان دارویی با کیفیت هستید در سوباتان آن‌‌ها را بخرید. گیاهان دارویی اصلی این منطقه بومادران، گلپر، گزنه و پونه هستند و شقایق هم در اواخر بهار به چشم می‌خورد.

چشیدن غذاهای محلی در سوباتان نیز می‌تواند تجربه خوبی برای شما باشد. در سوباتان رستوران لوکسی وجود ندارد و گردشگران هم اغلب به صورت کمپ اقامت کرده و غذا را می‌پزند، اما اگر میهمان سفره بومیان شدید، بدانید که غذاهای مردم این مرز و بوم اغلب چرب است مانند کباب بره، پنیر سرخ شده و سوجا دیله (کره+روغن+ ماست).  

نان‌های محلی این منطقه نیز طرفداران زیادی دارند. در گوشه و کنار سوباتان زنانی را خواهید دید که مشغول پختن نان هستند. اگر بوی عطر نان محلی به مشام شما رسید حتما چند نان بخرید و از طعم آنها لذت ببرید.

خانه‌های محلی سوباتان

در مسیر رسیدن به روستای سوباتان خانه‌های ییلاقی متعددی را خواهید دید که برخی از آنها قابلیت اجاره دارند اما بعضی دیگر مکان خوبی برای سلفی گرفتن هستند. در این منطقه عشایر هم وجود دارد که اگر در فصل مناسب به سوباتان بروید، آنها را خواهید دید. برخی از عشایرها نیز هنوز در این ناحیه خانه کاه گلی دارند.

بومی‌های قدیمی‌تر که در سوباتان اقامت داشتند خانه‌های خود را از چوب درختان و به ویژه چوب درخت بلوط می‌ساختند. آنها برای آن که مقاومت بنا را بالا ببرند و نفوذ را کم کنند لابه لای چوب‌های بلوط را با چوب‌های کوچکتری پر می‌کردند و به این ترکه‌های نازک پلک می‌گفتند.

در آخر روی چوب‌های یاد شده را با کاه گل می‌پوشاندند که سبب می‌شد خانه از نظر گرما و سرما ایمن تر شود. به صورت تقریبی می‌توان گفت که خانه‌های کهن این منطقه کاملا چوبی بودند و حتی در ساخت پنجره آنها نیز از چوب استفاده می‌شد؛

اما به مرور بلوک‌های بتنی و آجر جای این مصالح را گرفت. حالا این امکان وجود دارد که اقامتگاه‌های محلی را از بومی‌ها اجاره کنید و یک شب را به سبک آنها زندگی کنید.

در بازدید خود از سوباتان به احتمال زیاد اتاق‌های کوچکی را هم خواهید دید که در گوشه و کنار روستا یافت می‌شوند. این اتاقک ها طویله هستند که در زبان محلی به آنها کوم گفته می‌شد.